آدما وقتی از هم دور میشن تا ی مدت نه اسمی از هم میبرن نه یادی از هم میکنن.
ی مدت که میگذره(ممکنه این زمان خیلی زود مثلا یکی دو روز یا مثلا چند سال باشه) طرف یادش میوفته که ای وای من چقدر دوستش داشتم اما بخاطر خودخواهی خودم ازش دور شدم.
بعد اون میتونه باز به طرفش برگرده اما اینجا باید ببینه موقعیت طرفش چیه؟آیا همه پلای پشت سرشو خراب کرده یا بازم ی راهی برای برگشتش گذاشته.
ی زمانایی هست که طرف انقدر دیر میکنه که ممکنه اون دیگه در قیدحیات نباشه!
بیایمو برای یک بارم که شده خودخواهیو بذاریم کنار.تو اگر دلت باکسیه ازش جدا نشو اگر جدا شدی نذار خیلی دیر بشه شاید باعث بشه این فاصله بذر کینه و نفرتو تو طرف مقابلت رشد بده.
من نمیگم بیایمو خودمونو بخاطر هرچیز یا هرکسی خرد کنیم،من فقط میگم یکمی از غرورمونو بذاریم کنارو بریم سمتش،شاید اونم همون حسو نسبت بهمون داشته باشه، اما به هزاران دلیل نمیتونه برگرده.
یا شایدم دلیلی نداره برای برگشتش.که از دیگه صحبتش جداس.
قدر همو بدونیم قبل این که دیر بشه.
