بعضی وقتا آدما از سر اجبار ی سری از کارارو انجام میدن،که فقط طرف بهشون نگه از رو حسادتته که با من همراه نیستی.
حالا هی بهش بگو این مسیرت اشتباهه،این کارت درست نیست باز طرف کار خودشو میکنه.
بنظرم این جور موقع ها فقط بشینو نگاه کن ببین طرف چقدر نادون بازی درمیاره و چقدر این مسیر اشتباهو میره.
وقتی به این نتیجه رسید که حرف تو به صلاحش بوده اما اون گوش نداده،حالا نوبت توء که بذاریش به حال خودش تا قشنگ عمق فاجعه رو درک کنه.
البته شاید این که دیگه تو کاری به کارشم نداری بی تاثیر نیست که متوجه دل سوزی توام بشه.اما حداقل میگی من گفتمو گوش نکرد.
تورو خدا حرف اطرافیانتونو به منزله حسادت نگاه نکنید.
صحبت سر این نیست که حالا اونی که داره راهنمایی میکنه ذاتش خرابه یا هرچی.
صحبت اینه ک تو عقل و شعور داری بهت ی چیزی میگن خوب فکرکن ببین واقعا حرفه به صلاحته یا نه.
مگرنه عقل و فکر نباشه که هممون یه مشته گاویم.
وسلام
